Telefon 22 759 61 04, +48 505 172 340

poczta Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Czy przewiert to to samo, co przecisk?

Wykonanie infrastruktury przesyłowej może pociągać za sobą wiele problemów, jeżeli ma się ona znaleźć w terenie silnie zurbanizowanym, przebiegać pod istniejącymi drogami lub torami kolejowymi, a także być przeprowadzona przez wszelkiego rodzaju przeszkody terenowe. Wynika to z faktu, że przygotowanie niezbędnych przy klasycznych technologiach wykopów będzie długotrwałe, niezwykle kosztowne np. z uwagi na konieczność wstrzymania ruchu, wypłacenia odszkodowań za zniszczenia, a także może wiązać się ze skomplikowanym demontażem niektórych elementów. W wielu sytuacjach może też okazać się po prostu niewykonalne. Istnieje jednak doskonała alternatywa w postaci technologii bezwykopowych – przecisku sterowanego albo przewiertu. Przyjrzyjmy się im nieco bliżej.

Na czym polega technologia wykonywania przecisków?

Technologie wykonywania przecisków mogą być realizowane dwiema metodami – z zastosowaniem tzw. kreta, czyli specjalnego przebijaka pneumatycznego albo techniki wbijania rur stalowych. Przy wykorzystaniu kreta rury ze stali lub tworzywa sztucznego są wciągane w podłoże bezpośrednio za nim głowicą roboczą. Całość jest umieszczana w szybie startowym, a następnie przemieszcza się za sprawą poruszającego się wewnątrz niezwykle wytrzymałego stalowego korpusu bijaka. Uderza on w głowicę i dzięki bezwładności powoduje jej przesuwanie się w kierunku działającej siły. Do wprawienia bijaka w ruch używane jest sprężone powietrze. Podczas wciskania rur przy mniejszych średnicach podłoże jest mechanicznie rozpychane i zagęszczane, a przy większych usuwane po umieszczeniu całej długości rury w odpowiednim miejscu. Także tu używane jest powietrze pod dużym ciśnieniem.

Czym są przewierty sterowane?

Przewierty sterowane polegają na wykorzystaniu głowicy roboczej świdra, umieszczanej w otworze startowym, a następnie przemieszczanej pod powierzchnią ziemi po wybranej wcześniej trajektorii. Najpierw powstaje otwór pilotażowy, który później jest powiększany przez wypłukiwanie materiału, stabilizację gruntu, a ostatecznie montuje się rurę osłonową. Ruch głowicy może być śledzony i korygowany.